Mijn kunstbiografie
In mijn kunstautobiografie ga ik, Yuna van toor een vijftien jarig zwart lang harig klein meisje of te wel het meisje op de foto hiernaast. Een beeld geven van mijn activiteiten op gebied van kunst en cultuur voor mijn schoolvak ckv. Waar muziek een grote rol in speelt naast films, tv, boeken, fotos, mode, games, schrijven. Daarnaast ga ik het nog over een paar kleine leuke culturele gebeurtenissen hebben.
Ik ben best vaak naar museums, theathers en voorstellingen geweest. Niet bepaald uit me zelf, vaak werd het door mijn ouders of klas georganiseerd. Kunst en theathers vind ik zelf niet zo interessant.
Muziek
Het begon al van jongs af aan mijn liefde voor muziek. Op campingen stond ik op me zesde ook al zingend en dansend op grasvelden. Op mijn basisschool de Kabas was elk jaar ook een event waarbij je moest playbacken en een dans moest maken bij een liedje die je zelf mocht uitkiezen, ik deed daar bijna elk jaar aan mee.
Wat daar ook op lijkt is de voice kids en voice of holland wat ik altijd ook erg leuk vond om naar te kijken.
Zelf speel ik soms ook op mijn piano, wat ik een mooi instrument vind. Het geeft een rustgevend geluid en een fijn gevoel. Bij het spelen denk ik van wow dat dit geluid door mijn bewegingen ontstaat. Het zijn alleen maar simpele klanken maar toch geven ze een ander gevoel.
Liedjes zelf geven ook gevoelen ook al ligt dat wel aan de soort muziek die je luistert. Ik loop zo wat de hele dag rond met oortjes in. Ik vind het fijn dat ik iets gevonden heb dat telkens in de mood sfeer is als jij. Als ik me wat minder voel zet ik wat minder blije liedjes op zoals “Another love” van Tom odell en bij het sporten actieve liedjes. Muziek is een soort beste vriend van me, het is altijd bij me als ik het nodig of zin in heb en als ik even rust wil kan ik het gemakkelijk uitzetten. Veel leraren vinden het niet leuk als ik mijn airpods in heb in de les terwijl dat mij juist helpt om zoals ik al eerder zei me in de juiste mood te houden waardoor ik sneller aan de slag ga. Daarnaast geeft het me ook meer concentratie, muziek is een soort achtergond geluid wat het gelach en gepraat van andere leerlingen dempt waardoor ik me juist meer op de leraar kan focussen.
Films, series en documantaires
Films en series hebben best veel invloed op mijn leven, het gaf me alvast een inzicht op wat voor karakter en uiterlijk ik interesse heb en liet me zien dat ik niet als enige sommige momenten heb meegemaakt. Films en series geven me ook gevoelens, ik hecht me aan het karakter die erin speelt. Soms kan ik me ook aan een persoon ergeren. Maar naast dat ben ik wel verdrietig als die persoon sterft. Horrorfilms en actie films, wat mijn lievelings soort films zijn, geven ook een soort spanning en schrik bij een jumpscare wat ik wel eng en deels ook grappig vind. Daarnaast hielp het me ook bij het begrijpen van andere mensen. Bij “tall girl” zie je hoe het leven van lange meiden is en in sommige films krijg je ook een beter perspectief van donkere mensen. Maar aangezien ik weet dat het een film of serie is, geloof ik het verhaal niet helemaal.
Series hebben vaak veel seizoenen waarbij in elk seizoen zo’n 20 afleveringen zitten die ongeveer 50 minuten duren. Dat vind ik een beetje te lang en veel. Vaak kijk ik wel een klein begin stukje van een serie en zit ik te twijfelen als die wel mijn tijd waard is of niet. Filmen hebben vaak ook vervolg filmen maar duren vaak nog steeds korter dan series.
Ik ga ook wel vaak naar de bioscoop daar leidt minder dingen je af en is het beeldscherm vaak groter of zelfs 3d wat het nog echter maakt. Mijn eerste bioscoop uitje en mijn standaard bioscoop is die in Leeuwarden, aangezien die sinds kort vlak bij mijn huis te vinden is.
Tv-shows
Een zus hebbende geeft veel nadelen met zich mee. We zaten op de zelfde basisschool met dus de zelfde schooltijden. Waardoor we dus tegelijk opstonden tegelijk gingen eten en tegelijk tv keken. Mijn zus en ik hebben grote verschillen, waardoor we 2 verschillende tv shows wilden kijken wat veel ruzie gaf. Uiteindelijk zijn we er uit gekomen en keken we vaak naar mega mindy, hallo k3, het zandkasteel, bobo, teletubbies, woezel en pip, dora, winx club noem ze maar op.
Nu kijk ik eigenlijk nooit meer televisie aangezien het altijd maar op een bepaald tijdstip te zien is en als je het gemist hebt je het alleen met een videoland of ziggo abonnement terug kan kijken. Daarom vind ik series handiger. Soms kijk ik wel op de achtergrond mee naar wat mijn ouders op de tv hebben staan wat vaak first dates is, maar daar blijft het bij.
Boeken
Toen mijn ouders mij voorlazen in mijn kindertijd was ik al snel afgeleid en zat ik na een minuut al weer heen en weer te springen. Nu is daar op zich wel verandering in gekomen, snel afgeleid ben ik nog steeds wel maar zeg ik daarna snel tegen mezelf dat we door moeten met lezen. Veel boeken lees ik niet echt, ik vind het moeilijk om erin te komen maar als ik er eenmaal in zit ben ik er ook weer moeilijk uit te komen. Het enige probleem is dat mijn woordenschat niet zo groot is, waardoor ik veel zinnen niet compleet begrijp door een moeilijk woord.
Enerzijds vinden veel mensen vinden het juist leuk aan boeken dat je er je eigen wereld van kan maken zoals zelf een beeld bij de hoofdpersoon en het huis van die gene. Anderzijds vind ik het juist moeilijk om een beeld bij een boek te maken waardoor het boek mij minder snel aantrekt. Hierdoor kijk ik vaak eerst de film of serie van het boek, wat bij veel boeken bestaat, om er zo een beeld bij te krijgen. Je zou misschien denken dat het dan niet meer leuk is omdat je het einde en het verhaal al weet maar bij mij komt dat niet echt van pas.
Er is een boek genaamd Looking for Alaska ik moest dit boek voor mijn vorige school lezen. Hierbij keek ik eerst de serie die erbij hoorde die me wel pakte aangezien ik me wel in de hoofdkarakter kon plaatsen, daarna las ik het boek die me op een ander soort manier opnieuw raakte. Nog steeds vind ik het een leuke serie en boek nog niet twee maanden geleden heb ik de serie opnieuw zitten kijken. En moet hem nu opnieuw lezen voor mijn nieuwe school waar ik nu al zin in heb, alleen is het altijd moeilijk om eenmaal een boek te beginnen.
(Vakantie)foto’s
Foto’s, vroeger maakte ik veel video’s en foto’s van mensen, vakanties en speciale momenten. Door fotos en videos herinner ik me momenten die ik alweer helemaal vergeten was. Dat was de reden waarom ik vroeger zoveel fotos en opnames nam, omdat ik bang was om momenten te vergeten.
Zoals mijn reis naar china in 2017. Hier heb ik met mijn zus en ouders naar veel verschillende steden gereist waaronder shanghai en hongkong. Waar we veel kunst en cultuur bij gezien hebben. Zoals het “terracottaleger” op de foto hieronder, ze werden 250 jaar voor christus aan de eerste keizer van china als grafgiften meegegeven. Ikzelf vond het niet echt een speciaal moment. Beelden pakken mijn interesse niet echt, maar vond het wel speciaal aangezien ik waarschijnlijk een van de weinige ben die het tarracottaleger ooit in hun leven gezien geeft. Wat het natuurlijk een foto waard maakt. Verder ben ik ook langst rijstvelden, tempels, grote prachtige steden en zelfs een panda verblijf geweest. Alleen weet ik er zelf niet meer veel over te vertellen aangezien het alweer 5 jaar geleden is
Daarnaast ben ik ook nog een keer naar Amerika gegaan in 2019, daar reisde we ook rond naar florida, Miami en veel meer andere steden. Maar hier zijn we niet echt langs kunst gegaan. We focuste ons vooral op het lekkere warme weer. Maar daarnaast was daar wel een hele ander cultuur aan de gang. Ten eerste was het gedrag van de mens daar heel anders vergeleken leeuwarden, ze waren veel vriendelijker dan dat ik normaal gewend was. En daar waren veel meer verschillende afkomsten, wat me een fijn gevoel gaf aangezien dat me minder liet opvallen.
Mode
Wat ook wel raar is, is dat de cultuur zich soms herhaald. Op dit moment zijn ineens de flair broeken weer helemaal in. Terwijl die in de jaren 80 ook al voorbijkwamen wat ik in de videobeelden voorbij zag komen van oude liedjes die mijn ouders luisteren. Zelf heb ik daar ook al een stuk of 4 van, op kerst had ik ook een flair broek aan zoals op de foto. Ik draag zelf gewoon wat deels in is en wat ik deels zelf leuk vind. Ik hou me niet echt bezig met de mode.
Games
Mijn buurjongen en ik zaten vroeger zowat bijna elke dag aftespreken. En tijdens het afspreken zaten we alleen maar te gamen, h
elaas had je in die tijd nog geen schermtijd maar gok dat het toen wel rond de 12 uur zou zijn. We hadden verschillende periodes, het begon allemaal met minecraft daarna playstation skylanders, harry potter en een batman lego game. Toen pokemongo en als laatst fortnite. In mijn vrije tijd speelde ik vaak moviestarplanet, waarbij je eigenlijk best veel met vreemden chat maar in die tijd was dat niet zo’n groot probleem. Nu speel ik regelmatig hayday of simpel candy crush. Vaak speel ik het niet meer door de hoeveelheid verslagen, opdrachten en leerwerk dat ik moet maken, wat me wel wat tegenvalt aan het vwo.
Tekenen
Iedereen heeft wel eens als cadeau een tekening gemaakt als kind, of je moeder een paard laten tekenen aangezien als jij het zelf zou tekenen h
e
t er heel anders uit zou zien. Op school moest ik ook best vaak tekenen wat ik niet erg vond, ik vond het zelfs juist wel leuk. Daarom tekende ik vroeger zelf ook best veel en waren ze uiteindelijk ook best wel goed gelukt. Ik tekende niet iets uit mezelf maar zocht eerst iets op het internet op om na te tekenen. Tekenen gaf me een rust gevoel en trots gevoel, tenminste als die niet mislukte a
nders kreeg ik juist een boos gevoel. Doordat ik nu al een tijdje niet meer getekend heb ben ik ook slechter geworden wat me nog minder laat tekenen. Soms teken ik in de lessen wat ogen of gezichten. Maar meer is er niet meer aan de gang.
In mijn leven ben ik dus best wel vaak langs kunst en cultuur gekomen en is dat vrijwel snel te vinden. Alleen zag ik het zelf nog niet als kunst of cultuur. In je hele leven zit jezelf ook in een cultuur zonder dat je er iets van af weet. Misschien aangezien ik er nu van weet ik het nu anders ga zien, of misschien komt dat wel later in mijn leven.